10 حقیقت در مورد پیری و سلامت
امروزه، برای اولین بار در تاریخ، اکثر مردم میتوانند انتظار زندگی در دهه شصت و بعد از آن را داشته باشند. عمر طولانی نه تنها برای افراد مسن و خانوادههای آنها، بلکه برای جوامع نیز به طور کلی یک فرصت مهم است. در حالی که افراد به مشارکت ارزشمند خود در خانواده و اجتماع ادامه میدهند، سالهای اضافی فرصتی را برای پیگیری فعالیتهای جدید مانند تحصیلات بیشتر یا علاقهمندیهای نادیده گرفته شده فراهم میآورد. با این حال، میزان این فرصتها به شدت به یک عامل بستگی دارد: سلامتی.
- جمعیت جهان به سرعت در حال پیر شدن
بین سالهای 2015 تا 2050 تعداد افراد 60 ساله یا مسنتر از 900 میلیون نفر به 2 میلیارد نفر افزایش مییابد (از 12 درصد به 22 درصد از کل جمعیت جهان). پیر شدن جمعیت سریعتر از گذشته اتفاق میافتد. به عنوان مثال، در حالی که فرانسه تقریباً 150 سال فرصت داشت تا نسبت جمعیتی که بالای 60 سال سن داشتند از 10 درصد به 20 درصد تغییر کند، کشورهایی مانند برزیل، چین و هند کمی بیش از 20 سال فرصت خواهند داشت تا همین تغییر را داشته باشند.
- شواهد کمی وجود دارد که نشان میدهد افراد سالخورده امروزه از سلامت بیشتری نسبت به والدین خود برخوردارند
ممکن است طی 30 سال گذشته نسبت افراد مسن در کشورهای با درآمد بالا که برای انجام فعالیتهای اساسی مانند غذا خوردن و شستشو نیاز به کمک شخص دیگری دارند، اندکی کاهش یافته باشد با این حال، تغییرات کمی در شیوع محدودیتهای شدیدتر در عملکرد افراد مسن وجود دارد.
- بیماری های غیرواگیر بعنوان شایعترین مشکلات سلامتی در سنین بالاتر
افراد مسن در کشورهای با درآمد کم و متوسط بار بیماری بیشتری نسبت به افراد در کشورهای ثروتمند دارند. صرف نظر از محل زندگی، بیشترین عوامل مرگ در افراد مسن شامل بیماری قلبی، سکته مغزی و بیماری مزمن ریوی هستند. بیشترین علل ناتوانی شامل اختلالات حسی (به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط)، درد کمر و گردن، بیماری مزمن انسدادی ریه (به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط)، اختلالات افسردگی، سقوط، دیابت، زوال عقل و آرتروز میباشند.
- وقتی صحبت از سلامتی میشود، هیچ سالمند نوعی وجود ندارد
پیری بیولوژیکی تنها کمی با سن افراد در ارتباط است. برخی افراد در 80 سالگی دارای تواناییهای جسمی و روانی مشابه بسیاری از جوانان 20 ساله هستند. برخی دیگر، در سنین پایینتر کاهش تواناییهای جسمی و روحی را تجربه میکنند.
- سلامتی در سنین بالاتر تصادفی نیست
اگرچه برخی از تغییرات در سلامت افراد مسن نشان دهنده وراثت ژنتیکی آنهاست، اما بیشتر این تغییرات به دلیل محیط فیزیکی و اجتماعی افراد و تأثیر این محیطها بر فرصتها و رفتارهای سلامتی آنها ایجاد شده است. نکته مهم این است که این عوامل از دوران کودکی بر دوران پیری تأثیر میگذارد. این بدان معناست که یک فرد مسن که در شرایط محروم رشد یافته هم بیشتر احتمال دارد که از سلامت بدی برخوردار باشد و هم دسترسی آن به خدمات و مراقبتهای مورد نیاز خود کمتر میباشد.
- سنگرایی فراگیرتر از جنسیتگرایی یا نژادپرستی
سنگرایی به معنای تبعیض علیه افراد بر اساس سن آنها که پیامدهای جدی برای افراد مسن و جوامع در کل دارد. سنگرایی میتواند اشکال مختلفی داشته باشد از جمله نگرشهای پیش داورانه، شیوههای تبعیضآمیز یا سیاستهایی که باعث تداوم باورهای سنگرایانه میشود. این میتواند مانع توسعه سیاستهای سالم شود و میتواند کیفیت مراقبتهای بهداشتی و اجتماعی که افراد مسن دریافت میکنند را به طور قابل توجهی تضعیف کند.
- اقدامات جامع سلامت عمومی مستلزم تغییرات اساسی در نحوه تفکر ما در مورد پیری و سلامت است
سلامت در سنین بالاتر نباید با عدم وجود بیماری تعریف شود. سالمندی سالم برای همه افراد مسن قابل دستیابی است. این فرایندی است که افراد مسن را قادر میسازد تا به کارهای مهم خود ادامه دهند. در حالی که هزینههای سلامت و مراقبتهای اجتماعی برای افراد مسن اغلب به عنوان هزینههایی برای جامعه تلقی میشود، باید آنها را به عنوان سرمایه گذاری در تحقق فرصت ها و قادر ساختن افراد مسن برای ادامه مشارکت مثبت آنها در نظر گرفت.
- سیستم های بهداشتی باید متناسب با نیازهای افراد مسن تنظیم شوند
اکثر سیستمهای بهداشتی در سراسر جهان آمادگی کافی برای پاسخگویی به نیازهای افراد مسن که اغلب دارای بیماریهای مزمن متعدد یا سندرمهای سالمندی هستند را ندارند. سیستمها باید قادر به ارائه مراقبتهای سالمند و یکپارچه برای افراد مسن باشند و بر حفظ ظرفیتها مطابق با افزایش سن افراد تمرکز کنند.
- در قرن 21 همه کشورها به سیستم یکپارچه مراقبت طولانی مدت نیاز دارند
در برخی از کشورها، این به معنای شروع از صفر است. در موارد دیگر، این به معنای تجدید نظر در مراقبتهای طولانی مدت است: از یک شبکه ایمنی اولیه برای آسیب پذیرترین افراد، به سمت یک سیستم گسترده تر که توانایی عملکردی افراد مسن را به حداکثر برساند و استقلال و عزت آنها را حفظ نماید. پیش بینی میشود تا سال 2050 تعداد افراد مسنی که برای فعالیتهای روزمره در کشورهای در حال توسعه به حمایت نیاز دارند چهار برابر شود.
- سالمندی سالم شامل همه سطوح و بخشهای دولتی میشود
نمونههایی از اقدامات بین بخشی شامل ایجاد سیاستها و برنامههایی است که گزینههای مسکن را گسترش میدهند، دسترسی به ساختمانها و حمل و نقل را راحتتر میسازند، تنوع سنی در محیطهای کاری و محافظت از افراد مسن در برابر فقر از طریق طرحهای حمایت اجتماعی را ترویج میبخشند. همچنین پیشرفت در سالمندی سالم مستلزم درک بهتری از مسائل و روندهای مربوط به سن است.
منبع: سایت سازمان بهداشت جهانی
